Żłobek i jego alternatywy

Autorem artykułu jest Krzysztof Szlendak

W życiu rodziny pojawiają się sytuacje, w których rodzice nie mogą zapewnić dziecku całodziennej opieki. Przychodzi wtedy trudny moment podjęcia decyzji o zorganizowaniu maluszkowi innej jej formy.

Optymalnym rozwiązaniem jest zapewnienie dziecku do wieku przedszkolnego opieki najbliższej mu osoby; matki. Pozostawienie maluszka w jego naturalnym otoczeniu jakim jest dom rodzinny. Częste są jednak przypadki, w których rodzice zmuszeni są do zapewnienia małemu dziecku alternatywnej opieki. Zdarza się tak najczęściej w przypadku powrotu mamy do pracy. Sytuacja taka wymuszona jest najczęściej obawą o utratę pracy lub po prostu względami finansowymi. Niekiedy kobiety aktywne zawodowo przed urodzeniem dziecka nie wyobrażają sobie zamknięcia w domu na długi okres. W obecnych czasach niewiele matek może sobie pozwolić na długi bezpłatny urlop wychowawczy. Jeśli decyzja powrotu mamy do pracy zapadła, pozostaje pytanie pod czyją opieką zostawić dziecko? Decyzja nigdy jest łatwa i często w niewielkim stopniu zależy od rodzica.

Babcia, niania, żłobek – wybór czy konieczność.

Babcia to najlepsza opiekunka dla małego dziecka bo kocha je i jest mu bezgranicznie oddana. Związek z babcią to pierwszy w życiu związek emocjonalny dziecka, który może być odtwarzany w dorosłym życiu. Powierzenie dziecka babci niesie ze sobą jednak pewne zagrożenia. Małe dziecko może związać się z babcią bardziej niż z rodzicami co może być dla nich trudne. Babcia to nie wynajęta niania, od której można bezwzględnie wymagać określonych zachowań. Trzeba też brać pod uwagę zdrowie i wiek babci pamiętając, że ma mniej sił niż młoda mama. Dlatego trzeba pamiętać żeby od czasu do czasu dać babci wolne wspomagając się opiekunką lub inną przyjazną osobą. Niepracująca i chętna do pomocy babcia to nieoceniony skarb, dzięki któremu rozstanie małego dziecka z mamą nie będzie dla obu stron tak bardzo traumatycznym przeżyciem.

Niania – to rozwiązanie kosztowne, trudno też znaleźć dobrą nianie, która stanie się nowym członkiem rodziny i pozostanie z nami na dłużej. Nie ma żadnych oficjalnie określonych standardów, nie ma też certyfikowanych agencji niań. W chwili obecnej rynek ten nie jest w żaden sposób regulowany. Poszukiwania i wybór niani to na tyle trudne i najeżone niebezpieczeństwami zadanie, że należy je rozpocząć na tyle wcześniej by mieć czas na spotkania i rozmowy z kandydatkami. Jedną z najważniejszych cech dobrej niani jest odpowiedzialność, ciepło, cierpliwość, wrażliwość oraz komunikatywność. Dobrze jeśli może przedstawić rekomendacje od rodzin u których pracowała (w przypadku młodych osób to raczej nie jest możliwe). Dobrze jeśli jest to osoba z rodziny wielodzietnej ewentualnie z wykształceniem pedagogicznym lub w trakcie nauki. Wadą takiego rozwiązania jest tymczasowość i możliwość rozstania niani z dzieckiem w każdej chwili. Małe dziecko potrzebuje stałej opieki jednej osoby, rozstania są dla niego wielkim przeżyciem. Pozytywne jest w przypadku korzystania z usług niani pozostawanie dziecka w znanym mu domowym otoczeniu oraz to że niania wykona nasze polecenia w odróżnieniu od nadopiekuńczej babci, która przecież lepiej wie.

Jeśli rodziców nie stać na wynajęcie niani a babcia nie wyraża chęci pomocy trzeba rozważyć kolejne rozwiązanie jakim może być żłobek – miejski lub prywatny.

Żłobek – mimo że obecnie żłobki to miejsca przyjazne dziecku nie przypominające tych sprzed lat są przez wielu rodziców traktowane jako ostateczność. Malutkie dzieci wymagają ciepła, domowej atmosfery i bliskości rodziców, szczególnie mamy. Żłobki nawet te najlepsze nigdy nie zastąpią czułej i stałej opieki rodzica. Dzieci do trzeciego roku życia nie mają potrzeby przebywania w grupie najważniejsze jest poczucie bliskości i szybkie reagowanie na ich potrzeby. Małe dziecko wymaga stałej skoncentrowanej uwagi co trudne jest do zrealizowania w żłobku gdzie opiekunka zajmuje się kilkorgiem dzieci. Jednak jesteśmy istotami społecznymi i zamknięcie dziecka w domu w pewien sposób je zubaża.

W żłobkach samorządowych zwykle brakuje miejsc a na przyjęcie dziecka czeka się bardzo długo. Prywatny żłobek to bardzo kosztowna inwestycja, na którą stać tylko nielicznych rodziców. Decyzja o posłaniu malca do żłobka nigdy nie jest łatwa. Każdy rodzic chce dla swojego dziecka wybrać najlepszą formę opieki stąd obawy przed posłaniem maluszka do żłobka.

O czym należy wiedzieć, wybierając żłobek dla swojego dziecka?

Żłobki zapewniają dzieciom opiekę wykwalifikowanej kadry pedagogicznej. Dzieci w zależności od wieku, dzielone są na 15-30 osobowe grupy, z których każda ma przydzielony do wyłącznej dyspozycji pokój zabawy i sypialnię. Grupą opiekują się trzy wychowawczynie oraz jedna lub dwie osoby do pomocy, niemowlętami dodatkowo zajmuje się pielęgniarka. Dzieci przechodzą do starszych grup wraz z opiekunkami co zapewnia im poczucie bezpieczeństwa i ogranicza stres związany ze zmianą opiekuna.

Żłobki przyjmują zazwyczaj dzieci, które skończyły co najmniej cztery i pół miesiąca, są też takie, które nie przyjmują dzieci poniżej szóstego miesiąca życia. Opieka w żłobkach zapewniana jest dzieciom do lat trzech.

Dziecko zapisywane do żłobka powinno mieć przeprowadzoną serię szczepień odpowiednich dla wieku.

Zapisy do żłobków przebiegają odmiennie w zależności od decyzji samorządu lokalnego, któremu podlega dana placówka lub sieć placówek. Obecnie żłobki zapewniają opiekę jedynie 2% populacji dzieci do lat trzech co świadczy o skali problemu w sytuacji narastającej fali wcześniejszych powrotów matek do pracy (jest to obecnie 12 miesiąc życia dziecka).

Miejskie żłobki to koszt ok. 200+ złotych. Żłobek prywatny to już poważny wydatek rzędu tysiąca złotych i więcej. Dodatkowe koszty związane są z zajęciami dodatkowymi: angielski, rytmika, plastyka. Pieluchy i mleko zapewniają rodzice, wyprawka jest również w ich gestii. Czasem trzeba kupić kredki lub inne pomoce potrzebne do zajęć lub dokonać wpłaty na fundusz przeznaczany na bieżące potrzeby dzieci.

Żłobki otwarte są w różnych godzinach, w tym zakresie nie ma sztywnych reguł. Wiele żłobków ma elastyczny czas pracy uzgadniany z rodzicami. Niektóre zaczynają pracę bardzo wcześnie nawet o 6,00 rano a kończą późnym wieczorem o 19:00. Zazwyczaj jednak dzieci przyjmowane są od godzinach 7,30 – 8,00.

Plan dnia – dzień zaczyna się od śniadania, potem dzieci czeka zabawa (lub zajęcia typu rytmika, czytanie bajek itp.) ewentualnie spacer po nim drugie śniadanie. Około godziny 11.30 – 12,00 jedzą drugie danie, a potem leżakują. Zwykle dopiero po drzemce jedzą zupę (jeśli obiad dzieli się na dwie części) lub podwieczorek.

Maluchy dostają jedzenie na żądanie w starszych grupach posiłki podawane są o stałych porach. Małe dzieci są karmione a dzieci nie są zmuszane do jedzenia. Jadłospis ustalany jest zgodnie z normami a posiłki sporządza się na miejscu. W szczególnych przypadkach posiłki są przygotowywane według zaleceń lekarza.

Drzemka niemowlaków trwa według ich indywidualnych potrzeb, w starszych grupach są to zwykle 1,5-2,00 godziny snu. Dzieci śpią na leżakach ustawionych w odległości 30 cm od siebie.

Zajęcia dla dzieci np. plastyczne, muzyczne wspomagają rozwój dziecka. Maluchy uczą się mycia zębów, rąk, są nocnikowane .Przy ładnej pogodzie starszaki wychodzą na plac zabaw, a niemowlaki są leżakowane na tarasie.

Pierwsze dni w żłobku tzw. okres adaptacyjny są bardzo trudne dla rodziców i dziecka. Dobrze jeśli jedno z rodziców może przez pierwsze dni towarzyszyć dziecku w żłobku. Dzieci reagują czasem płaczem na rozstanie a po powrocie do domu stają się marudne i kleją się do mamy. Ważne aby pierwszy pobyt był krótki a kolejne wydłużane w zależności od procesu adaptacyjnego dziecka. Pierwsze dni należy przeczekać aż dziecko się zaaklimatyzuje w nowym miejscu. Dzieci mają zdolność szybkiego przystosowywania się do nowych warunków z czasem stają się odważniejsze i uczą się przebywać w grupie.

Za i przeciw żłobkom.

Kiedy nie ma alternatywy dla żłobka trzeba rozważyć plusy i minusy takiego rozwiązania. Po pierwsze dziecko ma fachową opiekę osób kompetentnych, wykształconych i wykwalifikowanych, posiadających wiedzę na temat rozwoju dziecka. Po drugie żłobek sprzyja socjalizacji, dziecko uczy się cierpliwości, czekania na swoją kolej, dzielenia zabawkami, przezwycięża trudności, radzi sobie z negatywnymi emocjami, nabywa nowych umiejętności i pewności siebie, staje się samodzielne i niezależne.

Trzeba też widzieć drugą, negatywną stronę wychowania małego dziecka w żłobku. Maluch może czuć się zagubiony i samotny, może odczuwać frustrację z powodu tego, że opiekunka nie reaguje na jego potrzeby i uczucia. Może naśladować złe wzorce zachowań, które zaobserwuje u kolegów,. Do tego maluszki uczęszczające do żłobka bardzo często chorują, zarażając się od dzieci z grupy, dlatego należy pamiętać o szczepieniach i wzmacnianiu odporności. Warto pamiętać, że pójście do żłobka to dla dziecka bardzo wielka zmiana. Do tej pory jego świat ograniczał się do zacisza domowego, mamy i taty. Nagle, wraz z żłobkiem pojawiają się nowe osoby, nowe otoczenie, nowe obowiązki, zmiany rytmu dnia, konieczność porannego wstawania.

Na koniec warto spojrzeć na tę sytuację pozytywnie, żłobki od lat wychowują pokolenia małych dzieci. Dlatego bez obaw można wysłać swoje dziecko do żłobka wiedząc, że otrzyma tam profesjonalną i pewną opiekę. Pozostaje tylko obserwować i reagować na ewentualne niezadowolenie dziecka. Czas odejść od stereotypu że oddanie dziecka do żłobka obciąża nas piętnem wyrodnego rodzica.

---

e-zlobek24.waw.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Przebieg ciąży

Autorem artykułu jest Abete

Już od pierwszego tygodnia ciąży w organizmie kobiety zachodzą zmiany, których celem jest przygotowanie bezpiecznego środowiska dla rozwijającego się dziecka. Początkowe objawy ciąży są trudne do zaobserwowania. Pierwszym symptomem jest brak miesiączki. Wówczas można sięgnąć po test ciążowy.

W pierwszym miesiącu ciąży przyszła mama zazwyczaj nie zdaje sobie jeszcze sprawy ze swojego odmiennego stanu. Wczesną ciążę mogą wykryć kobiety, które planują poczęcie w sposób naturalny. Wówczas mogą dostrzec podwyższoną temperaturę ciała. Dociekliwa i niecierpliwa kobieta ma także szansę wykonać badanie HCG moczu, które jako pierwsze wykrywa zmiany hormonalne. Znając datę pierwszego dnia ostatniej miesiączki oraz długość cyklu miesięcznego, można przy pomocy kalkulatora ciąży poznać przewidywaną datę porodu oraz aktualny tydzień ciąży.

Poza brakiem miesiączki, kolejnym objawem wczesnej ciąży jest bolesność brodawek sutkowych oraz pojawiające się pierwsze nudności poranne. Aby uzyskać pewność i dbać o prawidłowo przebiegającą ciążę, należy się udać do lekarza ginekologa, który potwierdzi przypuszczenia, założy kartę ciąży oraz skieruje na pierwsze, niezbędne badania. Chcąc wiedzieć, jak przebiega rozwój płodu w poszczególnych tygodniach ciąży oraz czego spodziewać się po swoim ciele, warto skorzystać z kalendarza ciąży, który krok po kroku monitoruje prawidłowo rozwijającą się ciążę. Jak rozwija się dziecko z miesiąca na miesiąc? W pierwszych tygodniach ciąży dochodzi do poczęcia. Zapłodniona komórka jajowa szuka miejsca na zagnieżdżenie się w ściance macicy. Prawidłowa gospodarka hormonalna sprawia, że zagnieżdżony zarodek nie zostanie usunięty, jak to ma miejsce w przypadku comiesięcznej menstruacji. Co ciekawe, komórka jajowa ma początkowo jedynie 0,1mm, mimo wszystko wszelkie cechy genetyczne tj. kolor oczu, kolor włosów czy płeć są już zdeterminowane.

Pod koniec 1. miesiąca ciąży zaczyna bić serce oraz rozwijają się podstawowe narządy oraz zawiązki organów. 2. miesiąc ciąży to czas intensywnego rozwoju. Na główce fasolki kształtują się oczy, nos, usta i uczy. Następuje również rozwój kończyn. W kolejnym miesiącu rozwoju, w pełni kształtuje się już mózg, jednak do końca ciąży będzie następował intensywny podział komórek mózgowych. 4. miesiąc ciąży przebiega pod znakiem pełnego rozwoju wewnętrznych narządów ciała. Maluszek mierzy już 15cm, przez co brzuch mamy powiększa się. Od kolejnego miesiąca kobieta w ciąży może wyczuć już swoje maleństwo, które dzięki wykształconemu układowi nerwowemu intensywnie się porusza w worku owodniowym. Maluszek jak na złość harcuje, gdy mama kładzie się spać, za to intensywne ruchy mamy w ciągu dnia kołyszą go do snu.

Pod koniec 5. miesiąca ciąży dziecko ma już 25 cm.  Od 6. miesiąca ciąży rozwój dziecka polega na doskonaleniu rozwiniętych już układów i narządów ciała. Maluszek zaczyna także magazynować substancje potrzebne mu do życia poza łonem matki, tj. wapń, żelazo, witaminy. Nabiera także odporności. Oglądając USG można dostrzec, jak maluszek ssie swój palec. W kolejnym miesiącu pozycja dziecka zaczyna się zmieniać. Maluch obraca się głową w kierunku kanału rodnego. Od tego momentu może skupić się na nabieraniu masy i rośnięciu.

Dziecko jest już właściwie gotowe do przyjścia na świat. Od 8. miesiąca ciąży szkrab gromadzi tkankę tłuszczową. Wygładza się także jego skóra. Pomiędzy 37. a 40. tygodniem ciąży odchodzą wody płodowe i rozpoczyna się poród. Dziecko mierzy około 50 cm i waży 3 kg. Jego skóra w dniu narodzin jest jeszcze sina, jednak z dnia na dzień zacznie nabierać koloru różowego.

--- Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Jak przygotować torbę szpitalną?

Autorem artykułu jest Abete

Ciąża w większości przypadków ma swój finał w szpitalu. Tylko nieliczni decydują się na poród w domu. Niektórych poród zaskakuje w nietypowych miejscach. Większość jednak osób wcześniej czy później trafia na szpitalną porodówkę. Jak zatem przygotować się na ten moment?

Co wziąć ze sobą do szpitala, to pytanie, które nie jeden raz zadaje sobie ciężarna kobieta. Od czego rozpocząć pakowanie i, co ważniejsze, kiedy zacząć się pakować? Tyle pytań powodujących zamieszanie w głowie. Próbując znaleźć odpowiedź na to pytanie, należy przede wszystkim podejść spokojnie do tematu. Proponuje zacząć od wyboru szpitala, gdyż w zależności od szpitala potrzebujesz mniej lub więcej rzeczy dla dziecka. Jeżeli już wiesz, gdzie chcesz rodzić, nie wahaj się i zadzwoń na oddział ginekologiczny i zapytaj, co potrzebujesz dla dziecka i siebie. Z pewnością doświadczona położna lub pielęgniarka szybko wylistuje potrzebne Ci rzeczy.

Torba szpitalna, bez względu na szpital, zawiera jednak pewien zestaw rzeczy, które bezwzględnie musisz mieć ze sobą. Przede wszystkim są to dokumenty. Potrzebujesz posiadać zaświadczenie o ubezpieczeniu (książeczkę ubezpieczeniową, RMUa, zaświadczenie), dowód osobisty, ostatnie wyniki badań – w tym badanie grupy krwi lub karta określająca grupę krwi – badanie usg, morfologia, mocz, gbs. Warto spisać sobie na kartce przyjmowane leki, nękające Cię choroby, bakterie, których jesteś nosicielem itp. W stresie związanym z rozpoczynającym się porodem często zapomina się o podstawowych rzeczach, które mogą mieć istotny wpływ ma zdrowie Twoje i dziecka.

Wśród rzeczy, które potrzebne będą przyszłej mamie, nie może zabraknąć koszulek nocnych umożliwiających karmienie, szlafroka, podkładów poporodowych, podpasek, środków do higieny osobistej. Warto tutaj zaznaczyć, że przyszła mama nie potrzebuje dezodorantów, perfum i środków o silnym zapachu. Jej kosmetyczka powinna zawierać delikatne środki pielęgnujące, które nie zabijają zapachu mamy, który z kolei jest bardzo istotny dla noworodka. Zrezygnuj zatem z ulubionych perfum – dla dobra maluszka. Warto za to zaopatrzyć się w dobry żel do higieny intymnej, wspomagający leczenie ran poporodowych, najlepiej zawierający kwas mlekowy, występujący naturalne w pochwie kobiety. Istotną sprawą są również podkłady poporodowe, które będą wchłaniały wydzieliny z pochwy. Niektórym mamom przydadzą się jednorazowe majtki poporodowe. Produkt ten nie jest jednak zalecany we wszystkich szpitalach. W niektórych placówkach wręcz odradza się ich stosowanie, zalecając jak najczęstsze wietrzenie krocza.

--- Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Urlop ojcowski, czyli tacierzyński

Autorem artykułu jest Abete

Coraz więcej się mówi na temat urlopu ojcowskiego, który przysługuje pracownikom tuż po narodzinach lub przysposobieniu dziecka. Potocznie nazywa się go „tacierzyńskim” przez skojarzenie do nazwy urlopu macierzyńskiego. Nie jest on może tak samo długi. Wielu mężczyzn z niego nie korzysta.

Urlop dla ojców przysługuje od początku tego roku, czyli od 1 stycznia 2012, każdemu pracownikowi zatrudnionemu na umowę o pracę. Jego wymiar to dwa pełne tygodnie, w które wliczają się soboty, niedziele i dni wolne od pracy. Można go wykorzystać w każdym momencie po narodzinach potomka, aż do ukończenia przez dziecko pierwszego roku życia. Nie można go podzielić na części, czyli wziąć dwukrotnie wolne na siedem dni, nie można go niestety wydłużyć, jeśli urodziły się bliźnięta. Można natomiast skorzystać z tego urlopu, jeśli mężczyzna zaadoptował dziecko, które nie ukończyło jeszcze siedmiu lat lub ma odroczony obowiązek szkolny i mniej niż dziesięć lat.

Ojciec będący na urlopie tacierzyńskim jest chroniony przed wypowiedzeniem oraz może pobierać zasiłek. Przysługują mu zatem te same przywileje, które obowiązują kobietę przebywającą na urlopie macierzyńskim. Wniosek o urlop składa się najpóźniej na siedem dni przed jego planowanym rozpoczęciem w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych, ale wcześniej należy otrzymać pisemną zgodę przełożonego. Do ZUS-u niesie się następujące dokumenty:

- skrócony odpis aktu urodzenia dziecka;

- zaświadczenie o udzieleniu pracownikowi urlopu ojcowskiego – powinno być wystawione przez pracodawcę i powinno zawierać dokładnie wskazany okres urlopu;

- oświadczenie, że zasiłek za okres urlopu ojcowskiego nie został pobrany z innego tytułu;

- zaświadczenie płatnika składek na druku ZUS Z-3.

Jeśli osoba starająca się o urlop, jest ojcem adopcyjnym, powinna przedłożyć zamiast aktu urodzenia dziecka postanowienie sądu o jego przysposobieniu.

Najczęściej mężczyźni decydują się na urlop zaraz po porodzie, kiedy matka z maluchem wraca do domu i początkowo nie ogarnia chaosu, jaki spowodowało powiększenie się rodziny. Często jednak ojcowie decydują się na to dopiero po namowach partnerki lub gdy dziecko choruje, a spora część w ogóle nie bierze tej opcji pod uwagę. Dzieje się tak z kilku powodów, przede wszystkim nie wszyscy wiedzą, że taka możliwość istnieje, po drugie część mężczyzn nie bierze jej pod uwagę. Czują się bezradni wobec małego dziecka, nie widzą siebie w roli pomocnika w ciągu pierwszych tygodni jego życia, mają wrażenie, że będą tylko przeszkadzać. Dochodzą do tego rozchwiane nastroje partnerek, które reagują na zachowanie swoich mężów w sposób wymykający się jakimkolwiek ocenom. Ojcowie wolą więc siedzieć w pracy.

Tymczasem wsparcie młodej matki jest bezcenne, nawet jeśli początkowo wydaje się, że ona tego nie potrzebuje bądź nie chce. Na wielu serwisach dla matek można poczytać o tym, jak kobiety boja się pierwszych chwil z dzieckiem i jak liczą na opiekę męża. Choć są wówczas kłótliwe, zdenerwowane i zmęczone, to jednak jego obecność im pomaga. Warto wykorzystać urlop ojcowski, zwłaszcza że to tylko dwa tygodnie, które mogą się stać fundamentem pod relacje między tatą a dzieckiem. Bo mimo że wydaje się, iż noworodek potrzebuje jedynie matki, więź z ojcem kształtuje się tak samo wcześnie, czyli począwszy przez okres ciąży aż po narodziny i pierwsze tygodnie życia. 

--- Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Trądzik noworodkowy i trądzik niemowlęcy

Autorem artykułu jest Abete

Trądzik może pojawić się nawet u małego dziecka – noworodka lub niemowlęcia. Są to pojedyncze krostki bądź plamki z wypryskami pojawiające się na skórze twarzy, głównie na czole, nosie oraz policzkach. Mogą być to grudki, krosty lub zaskórniki. 

Można wyróżnić dwie postacie trądziku – noworodkowy oraz niemowlęcy, w zależności od czasu jego pojawienia się na ciele dziecka. Szacuje się, że choruje na niego co piąty maluch przed ukończeniem 12. miesiąca życia. Dotyka to najczęściej chłopców. Zaraz po urodzeniu takie zmiany mogą być spowodowane działaniem matczynych hormonów. U noworodka nie trzeba tego stanu leczyć, ponieważ skora naturalnie się wygoi, kiedy poziom matczynych hormonów po ciąży się unormuje. Może to chwilę potrwać, ponieważ karmienie piersią przyczynia się do dodatkowego transportu tych związków do organizmu dziecka. Natomiast u niemowlęcia wypryski mogą pojawić się w reakcji na przegrzanie skóry. Są to jednak tylko przypuszczenia, bowiem nie wiadomo jaka jest konkretna przyczyna pojawienia się trądziku. U starszego malucha jednak skóra powinna zostać poddana leczeniu, by złagodzić stany chorobowe.

Na stronach internetowych dotyczących ciąży, porad udzielają położne także w związku z pielęgnacją skóry dziecka dotkniętego trądzikiem. Warto zapoznać się ze sposobami, jakie proponują zatroskanym matkom. Podstawą jest właściwa pielęgnacja buzi – należy ją dwa razy dziennie przemywać preparatami dobrze nawilżającymi skórę przeznaczonymi do pielęgnacji małych dzieci. Łagodna postać wyprysków powinna ustąpić w przeciągu kilku tygodni, przy poważniejszych zmianach warto skonsultować się z lekarzem, może on przepisać jakieś specjalne leki, które złagodzą i ograniczą ogniska zapalne.

W większości przypadków taki trądzik nie pozostawia blizn ani trwałych zmian na skórze twarzy. Problemem mogą być ewentualnie ropne krosty ze stanem zapalnym. Nie ma także związku między tą przypadłością, a następnie pojawieniem się trądziku w wieku nastoletnim. Rodzice nie musza się więc martwić na zapas. Najważniejsze, by we wszystkim zachować zdrowy umiar. Nie należy przesadzać z pielęgnacją, bo wyjaławia skórę i nie pozwala jej się naturalnie zregenerować, nadmierna ilość kremów zatyka pory i nie pozwala skórze oddychać. Pod żadnym pozorem nie wolno także maluchowi krost wyciskać, tym można się przyczynić do powstania blizn i rozszerzenia się stanów zapalnych na sąsiednie partie skóry. Dziecko może przebywać na słońcu, chronione filtrem i w umiarkowanych ilościach.

--- Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Czy karmić piersią podczas przeziębienia?

Autorem artykułu jest Abete

Karmisz piersią, a czujesz, że jesteś przeziębiona. Zastanawiasz się, czy w takiej sytuacji nie powinnaś odstawić dziecka, bo możesz je zarazić. Jest wręcz przeciwnie, wraz z twoim pokarmem do organizmu malucha docierają przeciwciała, które uodparniają je na drobnoustroje, z którymi twoje ciało toczy walkę.

Każde przeziębienie, katar czy ból gardła jest najczęściej wywołane przez wirusy. Stąd leczenie takich stanów ogranicza się do przyjmowania witamin i preparatów przeciwbólowych, a najszybciej przechodzi samo. Nie ma przy tym potrzeby przyjmowania antybiotyków, które stosuje się w sytuacjach poważnych zakażeń bakteryjnych. Dlatego twoje gorsze samopoczucie zdrowotne nie musi wpływać negatywnie na dziecko.

Wraz z matczynym pokarmem do małego organizmu docierają przeciwciała, które uodparniają go na te wirusy, z którymi walczy twój organizm. Natomiast mleko jest jałowe i nie przenosi na niemowlę żadnych drobnoustrojów. Malec może się zarazić jedynie droga kropelkową – przez kichanie, kaszlenie, całowanie. Dlatego należy na czas choroby wyeliminować bardzo bliski kontakt fizyczny, a po każdym kichnięciu czy kaszlnięciu umyć ręce. Dziecko powinno też spać w tym czasie nieco oddalone od matki, najlepiej w innym pokoju, ktoś z bliskich – partner lub mama – mogą się w tym czasie zająć dzieckiem, a ty skup się na tym, aby szybko wyzdrowieć. W miarę możliwości nie przyjmuj jednak żadnych leków, a jeśli już musisz, skonsultuj ich stosowanie ze specjalistą. Tabletki do ssania na gardło nie zaszkodzą, a mogą przynieść ulgę, możesz także użyć preparatów przeznaczonych dla dzieci w syropie bądź czopkach. Nie wolno ci jednak przyjmować pochodnych kwasu salicylowego, takich jak Aspiryna lub Polopiryna.

Najlepiej jeśli posłużysz się domowymi sposobami na leczenie w ciąży, porady dotyczące tamtego okresu mogą być przydatne także teraz. Wciąż twoje ciało jest związane z dzieckiem. Wprowadź do swojej diety cytrynę, miód, napary z malin, dzikiej róży i lipy. Pij dużo płynów, bo możesz szybko się odwodnić, co ujemnie wpływa na jakość twojego mleka. Rozgrzewająco i przeciwzapalnie działa gorący rosół. Na gorączkę stosuj chłodne okłady na czoło i nogi oraz bierz zimne prysznice. Na katar mogą pomóc inhalacje i napary z olejków. Organizm wzmocni się, jeśli będziesz piła syrop z cebuli lub czosnku, ale uważaj, bo powoduje on zmianę smaku mleka, co niekoniecznie musi się spodobać dziecku. Jeśli objawy przeziębienia nie ustępują, a czujesz czy się coraz gorzej i masz wyższą gorączkę, skonsultuj się z lekarzem, aby wybrał odpowiednie leczenie. Nie zapomnij mu powiedzieć, że karmisz piersią.

--- Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Mądry ten, kto się bawił w dzieciństwie.

Autorem artykułu jest Agnieszka Szynal-Tuleja

Już we wczesnym okresie dzieciństwa wymagamy od swoich pociech błyskotliwości, na etapie szkoły co najmniej dobrych stopni, choć po cichu marzy nam się prymus w rodzinie, później ukończonych studiów, dobrze płatnej pracy, zaradności życiowej, wielu sukcesów zawodowych, a może nawet kierowniczego stanowiska...

Zanim nasze myśli pogalopują zanadto w przyszłość, zastanówmy się, co możemy zrobić, by pomóc swojemu dziecku w rozwoju intelektualnym. Bycie biernym obserwatorem, następnie wymagającym rodzicem domagającym się   satysfakcjonujących wyników, nie wystarczy.

Nie należy zwlekać z pomocą. Jeśli wydaje nam się, że kilkumiesięczne dziecko jest za małe, by stać się pojętnym uczniem, to jesteśmy w wielkim błędzie. To właśnie w pierwszym roku życia – jak podkreślają zgodnie psycholodzy - dziecko intensywnie się rozwija. Umysł dziecka jest chłonny jak gąbka i szybko przyswaja informacje. Czy zdarzyła wam się sytuacja, w której wasz maluch płakał, pomimo tego, że miał przebraną pieluszkę, pełny brzuszek, był wypoczęty? Z pewnością sugerował wam w ten sposób, iż jest znudzony i potrzebuje rozrywki. Jak w takim razie zapewnić dziecku rozrywkę, która zaspokoiłaby jego potrzeby i spełniła jednocześnie funkcję edukacyjną? Wystarczy pobawić się z dzieckiem we właściwy sposób.

Można powiedzieć, że wszystkie zabawki spełniają cel edukacyjny, jeśli zostaną odpowiednio dobrane do wieku dziecka. Kilkudniowy maluszek zadowoli się kolorową grzechotką wydającą dźwięk, ale już starsze da nam do zrozumienia, że wymaga czegoś bardziej interesującego. Rodzic musi więc zdobyć się na więcej kreatywności. Idealne dla starszych dzieci okażą się klocki, gry, lalki, auta. Zabawki bawią, sprawiają dziecku przyjemność, uczą i rozwijają wyobraźnie. Świat stworzony przez małego twórcę zaskoczy niejednego dorosłego, pod warunkiem, że rodzic dostarczy dziecku odpowiednich narzędzi do zbudowania krainy wyobraźni.

Jakie zabawki w jakim wieku? Dziecku do drugiego roku życia warto zakupić zabawki polegające na dopasowywaniu kształtu, umieszczaniu elementów w odpowiednie miejsca w celu stworzenia całości. Warto wybierać zabawki kolorowe, wydające dźwięki, a przede wszystkim pozwalające coś nacisnąć, przekręcić. Tego typu przedmioty pobudzają dziecko do myślenia i działania i rozwijają je w każdej sferze.

Dla dziecka trzy czy czteroletniego odpowiednie będą zabawki konstrukcyjne, a więc np. popularne klocki, które mają już dość długą tradycję i wciąż niegasnące zainteresowanie. Dzieci w tym wieku wykazują imponującą pomysłowość, którą mogą znacznie pogłębić przy pomocy klocków, czy innych zabawek tego typu. Chłopcy chętnie bawią się samochodami, pokonują tory wyścigowe jako profesjonalni kierowcy, innym razem pędzą wozem strażackim, by jak najszybciej ugasić pożar. Wcielają się też w role policjantów organizujących pościg za groźnym przestępcą. Dziewczynki z kolei uwielbiają bawić się lalkami, wypełniają rolę wzorowej gospodyni, żony, matki, kucharki. Wydawałoby się, że tak standardowe zabawki, jak znane od dawna lalki, samochody, klocki, są mało wystarczające, by rozwinąć intelekt naszego dziecka, jednak nadają się do tego idealnie.

Kiedy nasze dziecko ukończy czwarty rok życia należy zadbać, by miało w swoim pokoju zabawki, które będą doskonaliły umiejętności, miały w sobie pewną trudność, wymagały zastanowienia i sprytu. W tym wieku dzieci chętnie sięgają po wszelkiego rodzaju plasteliny, ciastoliny, które dodatkowo rozwijają umiejętności manualne.

Decydując się na zakup zabawki odpowiedniej dla swojego dziecka, warto poznać jego potrzeby, zainteresowania, poobserwować jego zachowania podczas zabawy, co odrzuca, a co sprawia mu wielką radość i do czego powraca. Wówczas podejmiemy właściwą decyzję, która zaprocentuje w przyszłości.

---

http://www.zabawki-dla-dziecka.pl/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Opieka nad małym dzieckiem

Autorem artykułu jest Abete

Opieka nad noworodkiem jest wyzwaniem dla dorosłego, zwłaszcza jeśli jest to pierwsze dziecko danej pary. Potomek jest malutki, bezbronny, nieustannie płacze lub je. Z początku trochę trudno się z nim oswoić, bo po pierwsze nie sposób z nim nawiązać żadnego kontaktu, a po drugie wiele osób boi się, że zrobią takiemu maleństwu krzywdę.

Małe dziecko jest jednak bardzo dobrze przygotowane przez naturę do zaadoptowania się w środowisku poza łonem matki. Pierwsze 28 dni życia dziecka nazywa się okresem noworodkowym, ponieważ cechują ten czas największe zmiany w całym jego organizmie. Jego układ oddechowy zaczyna się przystosowywać do pobierania tlenu, a płuca do filtrowania powietrza, a nie wód płodowych. Zmieniają się także zasady działania układu krwionośnego i serca. Na początku mózg dziecka odbiera wrażenia wzrokowe do góry nogami, dopiero po tygodniu obraz zaczyna się normować, jednakże i tak jest jeszcze czarno-biały i niewyraźny.

Kobieta ciężarna może zapisać się do szkoły rodzenia, gdzie dowie się jak prawidłowo pielęgnować noworodka. Położne poinstruują ją, ja należy wykonywać kąpiel, w co zaopatrzyć się do szpitala, jak przygotować dziecku pokój. Warto także porozmawiać z innymi kobietami w ciąży, porady których udzielą mogą być bardzo pomocne, poza tym często mają one starsze dzieci i wiedzą już jak najlepiej obchodzić się z małym człowiekiem.

Kąpiel noworodka powinna być wykonywana w wanience, która mieści około 35 litrów wody. By określić jej temperaturę (maksymalnie 37°C) dobrze użyć odpowiedniego do tego celu termometru, który wrzuca do wanny jako zabawkę. Ciepło wody można także sprawdzić łokciem, skóra w tym miejscu jest bardzo wrażliwa. Dno wanienki wykłada się matą antypoślizgową lub pieluszką tetrową, by na niej oprzeć pupę dziecka. Noworodka przez cały czas kąpieli podtrzymuje się za główkę, by kontrolować zmoczenie buzi i nie nalać piany do oczu oraz utrzymać go nad poziomem wody.

Do mycia powinno się stosować płyny przeznaczone do tego celu dla skóry delikatnej i wrażliwej. Dziecku namydla się całe ciało włącznie z główką, ale bez twarzy, po czym wszystko się spłukuje. Do mycia powinno używać się całej dłoni, a zrezygnować z myjek i gąbek, bo są siedliskami bakterii. W czasie kąpieli trzeba uważać na kikut pępowinowy, należy obchodzić się z nim delikatnie, a po myciu starannie osuszyć. Buzię myje się osobno, przegotowaną wodą, kiedy dziecko zostanie już wyciągnięte z wanienki i ubrane w czyste rzeczy. Skóra dziecka powinna być za każdym razem starannie osuszona, by uniemożliwić odparzenia oraz powstawanie wyprysków. Do tego celu dobrze służą pieluchy tetrowe.

--- Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Sposoby na poranne nudności kobiet w ciąży

Autorem artykułu jest Radosław Pokrzywnicki

Gdy cieszymy się myślą, że kiełkuje w nas nowe życie, organizm zachowuje się tak, jakby było wprost przeciwnie. Jak zapanować nad dolegliwościami, z jakimi borykają się kobiety w ciąży? Jakie są najbezpieczniejsze metody, zapobiegające porannym nudnościom? Oto kilka z nich.

Być może nie spodziewasz się, że jesteś w ciąży, jednak objawy takie jak, nagłe, poranne nudności czy osłabienia apetytu, zdecydowanie powinny skłonić Cię do ponownego rozważenia tej możliwości. Wykonaj test ciążowy i udaj się do ginekologa, a jeśli podejrzenie o zajściu w ciąże okaże się słuszne, możesz zacząć przygotowywać się do stosowania poniższych sposobów, łagodzących jej objawy:

Lekarstwo na brzuch

Nic tak nie pomaga na poranne nudności u ciężarnych kobiet, jak filiżanka herbatki z imbiru lekarskiego. Wskazaniem są również nudności w chorobie lokomocyjnej. Aby przyrządzić napra z imbiru, użyj herbatki imbirowej w saszetkach, dostępnej w sklepach ze zdrową żywnością i hipermarketach. Możesz też dodać1/2 łyżeczki starego kłącza imbiru do filiżanki bardzo gorącej wody. Odstaw do nasączenia na 5 minut, przecedź i wypij małymi łyczkami.

Znanymi ziołowymi herbatkami łagodzącymi nudności są także herbatki z rumu pospolitego, melisy lekarskiej i mięty pieprzowej. Wrzuć 1-2 łyżeczki suszonego zioła do filiżanki gorącej wody. Jeśli jednak masz zgagę - unikaj picia naparu z mięty.

Zaparz filiżankę herbatki z liści maliny właściwej. Zioło to pomaga na poranne nudności i wiele kobiet pije ten napraw w stopniowo zwiększających się u schyłku ciąży dawkach. Herbatka tak ułatwia poród, ponieważ działa tonizująco na macicę. Stosuj 1-2 łyżeczki suszonego zioła na filizankę gorącej wody. Przez pierwsze 3 miesiące, nie spożywaj jednak więcej niż 1 herbatkę dziennie. W każdym przypadku, pamiętaj o konsultacji z lekarzem lub położną.

Poczuj się lepiej dzięki witaminie B6.

W badaniach u kobiet, które przyjmowały 25 miligramów tej witaminy, po 3 razy dziennie przez 3 dni, ustąpiły nudności i wymioty towarzyszące ciąży. Powinnaś jednak pamiętać, że górną granicą dla witaminy B6, jest tylko 10 miligramów dziennie, dla tego o spożywaniu większych dawek powinnaś najpierw porozmawiać z lekarzem.

Znajdź pomoc w...nadgarstku.

Spróbuj nosić plasterki akupresurowe, zaprojektowane dla osób, które cierpią na chorobę lokomocyjną. Powinny być łatwo dostępne w aptekach. Ich działąnie polega na stałym ucisku pewnych punktów na ciele, co wpływa na zmniejszenie nudności.

Jeśli nie możesz kupić plasterka, użyj do akupresury swoich palców. Odwróć rękę przedramieniem do góry. Znajdź punkt dwie szerokości od zgięcia nadgarstka, w "martwym" środku między ścięgnami. Uciskaj ten punkt licząc powoli do dziesięciu. Powtarzaj ucisk 3-5 razy lub do ustąpienia nudności.

Zapij nudności.

Kobiety, które piją szkolankę wody co godzinę, mają znacznie mniej nasilone poranne nudności. Pij również szklankę wody za każdym razem, gdy wstajesz rano do toalety. Pozwala to rozpocząć kolejny dzień z dobrym samopoczuciem. Dodatkowo, zanim spłuczesz sedes, sprawdź jaki kolor ma mocz. Jeśli pijesz dostatecznie dużo wody, mocz powinien być prawie przezroczysty. Jeśli jest ciemny, ma ostry zapach lub opada na dół, powinnaś zwiększyć przyjmowanie płynów.

Spróbuj terapii cytrusowej.

Wąchaj plasterek cytryny. Niektóre kobiety w ciąży utrzymują, że pomaga im to w pozbyciu się porannych wymiotów. Możesz także spróbować pić napój zawierający cytrynę, lub zwykłą wodę z dodatkiem tego cytrusa.

Ponadto, możesz spróbować zetrzeć odrobinę skórki grejpfruta, pomarańczy lub mandarynki i dodać do herbaty. Pamiętaj jednak, by zmyć ze skórki nagromadzony osad.

--- Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Prawidłowa masa ciała w ciąży

Autorem artykułu jest Abete

Prawidłowa masa ciała sprzyja poczęciu dziecka i utrzymaniu zdrowej, donoszonej ciąży. Otyłość występująca przed zapłodnieniem może przyczynić się do poważnych trudności zdrowotnych przyszłej matki. Zwiększa bowiem ryzyko cukrzycy, chorób naczyń krwionośnych oraz serca.

Okres ciąży jest oczywiście związany z regularnym przybieraniem na wadze, ale tylko część naddanych kilogramów stanowi tkanka tłuszczowa kobiety. Na ich sumę składa się głównie: masa płodu, masa łożyska z błonami płodowymi, objętość płynu owodniowego, masa powiększonej macicy, przyrost objętości krwi, masa powiększonych piersi, objętość zatrzymanych w organizmie płynów (obrzęki wokół kostek i nóg). Prawidłowo w ciąży można przybrać około 11–16 kg, w zależności od wagi przed poczęciem. Optymalnie polega to na zwiększeniu masy ciała o 20%, czyli średnio 13 kg. W pierwszym trymestrze wiele kobiet chudnie ze względu na wymioty i mdłości, do końca drugiego trymestru powinno się przybrać 7 kilogramów, a w trzecim 5.

Naturalnie przyszła matka powinna spożywać bardziej kaloryczne posiłki, ale nie oznacza to, że ma jeść za dwóch. Powinna stosować dietę opartą na zbilansowanych proporcjach produktów z unikaniem rzeczy ciężkostrawnych, słodyczy i tłuszczów zwierzęcych. Komitet Żywienia człowieka PAN zaleca, by od drugiego trymestru zwiększać kaloryczność posiłków o 300 kcal, czyli dziennie spożywać około 2300–2800 kcal w zależności od intensywności wykonywanej pracy. Przepisy dla kobiet w ciąży powinny zawierać więcej białka wysokiej jakości biologicznej, wapnia i żelaza. Należy także pamiętać o suplementacji kwasem foliowych, który chroni dziecko przed wadami rozwojowymi układu nerwowego.

Kobiety otyłe mogą mieć trudności z poczęciem dziecka, a te, które przybierały nadmiernie w ciąży są narażone na cukrzycę typu 2, nadciśnienie indukowane ciążą, stan przedrzucawkowy i rzucawkę oraz choroby serca. Przed rozpoczęciem starań o dziecko warto wyrównać masę swojego ciała. Orientacji w tym temacie dodaje posłużenie się kalkulatorem BMI, czyli indeksem masy ciała. Body mass index określa się jako stosunek masy ciała do kwadratu jego wysokości. Światowa Organizacja Zdrowia na jego podstawie ocenia stopnie otyłości u człowieka. Wartości mieszczące się w przedziale od 18,5 do 24,9 kg/m2 to prawidłowa masa ciała, powyżej 25 mówi się o nadwadze, a poniżej 18,5 o niedowadze. Wyniki obliczeń 30–34,9 wskazują na otyłość I stopnia, 35–39,9 II stopnia, wartość powyżej 40 kg/m2 mówi o skrajnej otyłości III stopnia. Kobieta planująca poczęcie powinna znajdować się w normie.

--- Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Jak ubrać niemowlę.

Autorem artykułu jest Adriana Miler

Ubieranie niemowląt może niekiedy stanowić dylemat. Czy ubrać body, czy kaftanik, rajstopki, czy spioszki... Co warto mieć w szafie maluszka? Ubieranie niemowląt może niekiedy stanowić dylemat. Czy ubrać body, czy kaftanik, rajstopki, czy spioszki...
Co warto mieć w szafie maluszka?

Body niemowlęce są niezastąpione na każda porę roku. I te z długim i z krótkim rękawkiem, a nawet na ramiączkach.Dla najmłodszych- body rozpinane- zakłada się je bez problemu i bez obawy na malutkie ciałko. Body doskonale zakrywają plecki, przytrzymuja pieluszkę, nie krępują ruchów. Producenci prześcigają się we wzornictwie- paski, kropki, kratka, wzory marynarskie, dla marynarza, policjanta, strażaka. Są tez body z napisami- kocham mamę, tatę, bacię, dziadka.

Kaftanik i koszulka niemowlęca są najlepsze dla noworodka i małego niemowlęcia – łatwo je założyc, nie przylegają mocno do ciałka i nie drażnią niezagojonego pępka. Kaftanik -zapinany z przodu na zatrzaski, czy guziczki. Koszulka często wiązana, czy też z napką i wiązaniem. Koszulki i kaftaniki są wręcz niezastąpione w garderobie noworodków i niemowląt.
Podobnie śpioszki - idealny strój dla leżącego niemowlęcia. Zapina się je na ramionach, więc nie uwieraja i nie uciskaja brzuszka . Są luźne - dziecko nie poci się w nich, ale też nie marźnie, bo dobrze okrywaja małe plecki. Te rozpinane wzdłuż nogawek umożliwiają szybką zmianę pieluszki u niemowlątPodobnie śpioszki- doskonale zakrywają plecki. Wskazane dla niewędrujących maluszków zarówno w ciągu dnia, jak i do spania. Dla raczkujących- w dzien bawełniane rajstopki, by umozliwiały swobodne ruchy.

Kupując ubranka dla dzieci warto pamiętac tez o pajacykach- to najwygodniejszy strój do spania dla maluszka. Nie ma gumek, tasiemek- więc nic nie uciska ciałka. Nawet jeśli malec się rozkopie- nie zmarźnie, bo pajacyk szczelnie go okrywa. Na chłodne dni- najlepszy jest pajacyk z dlugimi rękawami i nogawkami zakończonymi stopkami. Zapinany na całości na napki pozwala łatwo go zdjąc i założyć czy zmienić pieluchę. Może służyć też jako ubranko dzienne zakładane na body. Pajacyk uszyty z weluru- to doskonały ubiór wierzchni.

Modny i praktyczny rampers, czyli letni pajacyk to doskonały element garderoby na ciepłe dni. Wygodny w obsłudze dzięki dobrze rozmieszczonym zapięciom- łatwo go zdjąc i założyć, co przyspiesza przebieranie niecierpliwego malenstwa. Doskonale przytrzymuje pieluszkę.
Jeszcze skarpetki – zapewniają ciepło malym nóżkom, te z abs dodatkowow zabezpieczają przed upadkiem. Są tez paputki- ręcznie dziergane ogrzeją małe stopy, a te ze skórzaną podeszwą ułatwią chodzenie - skorka zapobiega ślizganiu się. Obowiązkowo czapeczka- często do kupienia w zestawach, okrywa uszka wrażliwe na przewianie i chroni maleńką główkę.

A na wierzch? Welurowe, czy polarkowe zestawy- bluza rozpinana, często z kapturem, do teog wygodne spodenki na gumeczce. Miękki i przyjemny strój nie krępuje ruchów i wygląda zgrabnie. Dresy, bo o nich tu mowa, to dosknały element uzupelniający garderobę dziecięcą. Dla dzieci tych mniejszych i większych takie ubranka jest dresy to przede wszystkim wygoda.
Obecnie można kupić ubranka dla niemowląt wykonane z wysokiej jakości bawełny posiadającej wymagane atesty i malowane bezpiecznymi farbami. ---

Niezapomniane i kolorowe z atestem Ubranka dla niemowląt i dzieci

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Bezpłodność – 9 pomocnych rad jak zajść w ciążę

Napisane przez Dysentery_Gary w wtorek, 8 Maj 2012

Chcemy mieć dziecko. Szanse na powodzenie są znakomite, około 85% par, które próbują zapłodnienia, osiągają to w przeciągu jednego roku. Po tym okresie, pary uważane są za bezpłodne. Około 20-22% par, udaje się zajść w ciąże w przeciągu pierwszego miesiąca prób zapłodnienia. Co jednak powinny zrobić pary, którym z różnych powodów się to jeszcze nie udało?

Badania lekarskie

Zanim spędzimy rok, próbując zajść w ciążę, dobrze będzie jeśli odwiedzimy lekarza i zrobimy badania. Upewnijmy się, że nie ma żadnego fizycznego problemu, jak na przykład torbiele w okolicy miednicy. Wszystkie infekcje pochwowe powinny być także wyleczone. Lekarz powininien zbadać nas pod kątem różnych chorób przenoszonych drogą płciową. Do innych okoliczności, które mogą kolidować z zajściem w ciążę zaliczyć można : mięśniaki, torbiele jajnika oraz zapalenie błony śluzowej macicy.

Uprawiajcie seks w czasie owulacji

Kobiece jajo jest zdolne do zapłodnienia tylko przez 24 godziny po uwolnieniu się jajnika. Plemniki zachowują żywotność przez 48-72 godzin w drogach rozrodczych kobiety. Ponieważ nasienie i jajo mają połączyć się aby doszło do zapłodnienia, pary muszą odbyć stosunek seksualny co najmniej raz na 72 godziny w czasie owulacji. Mężczyźni nie powinni doprowadzać do ejakulacji częściej niż raz na 48 godzin, ponieważ zmniejszona ilość plemników utrudni zapłodnienie.

Utrzymujcie zdrowy tryb życia

Jest to najlepszy sposób na zwiększenie szans zajścia w ciążę. Dotyczy to zarówno kobiet jak i mężczyzn. Specjaliści są zdania, że zdrowy tryb życia zapewni dobrą jakość potomstwa.

Spróbujcie wyeliminować stres

Nie ma wątpliwości, że stres, bardzo mocno utrudnia funkcje rozrodcze. Jego najniższe stadium zwyczajnie zredukuje poped seksualny, natomiast w poważnych sytuacjach, kobiety przestają nawet miesiączkować. Pomimo braku badań na ten temat wśród mężczyzn, jest całkiem prawdopodobne, że stres może wywoływać u mężczyzn podobne efekty.

Nie przegrzewaj jąder

Wystawienie jąder na działanie wysokiej temperatury może być dosłownie śmiertelne dla spermy. Z tego też powodu jądra są utrzymywane na zewnątrz ciała, żeby utrzymywane były w chłodzie. Unikaj gorących kąpieli i jazzuzi, a zamiast tego noś luźne spodenki. Unikaj również ciasny jeansów, szczególnie, w upalne dni.

Zostań dłużej w łóżku

Pozostanie w łóżku przez poł godziny lub godzinę dłużej to świetny pomysł. Zminimalizuje to to wyciek nasienia z pochwy oraz pozwoli na nieco dłuższą chwilę relaksacji. Próbuj również wizualizować sobie wygląd waszego przyszłego dziecka, lub rozmyślaj o tym jakie ubranka zamierzasz mu kupować.

Unieś biodra

Umieszczanie poduszki pod biodrami kobiety po stosunku seksualnym może zapobiec wyciekaniu spermy. Pomimo, że nie udowodniono jeszcze skuteczności tej metody, to jednak w żadnym stopniu, nie może ona zaszkodzić.

Nie pal!

Palenie zmniejsza ilość plemników oraz obniża płodność u kobiety. Nie istnieje nic, na co palenie nie miałoby wpływu. Wniosek jest jasny, nie należy palić, przynajmniej w okresie starania się o dziecko. Nawet jeśli paląca kobieta zajdzie w ciążę, już po pierwszych dniach zapłodnienia palenie może być szkodliwe dla rozwijającego się płodu. Im wcześniej rzucimy palenie, tym lepiej.

Regularnie wykonuj test ciążowy

I bądź pod opieką ginekologa. Być może tygodnie waszych trudów, w końcu zaowocowały? Sprawdź to czym prędzej, kto wie czy upragniona ciąża wreszcie nie nadeszła. Pamiętaj jednak, by nie wykonywać testu ciążowego codziennie, a na przykład raz na tydzień, ponieważ w przypadku negatywnych wyników możesz popadać w stres, który niekorzystnie wpływa na zapłodnienie.

Źródło: Bezpłodność – 9 pomocnych rad jak zajść w ciążę - Dysentery_Gary